Game Dev, pisane również łącznie (gamedev) – jest to ogół zagadnień związanych z programowaniem gier komputerowych.
Od czasu do czasu robię sobie mały hackaton, polegający na napisaniu jakiejś prostej gry. Na blogu opisywałem już Catapult Moonshot napisany na GameJam a także grę w kółko i krzyżyk w widoku izometrycznym. Tym razem wziąłem na warsztat klasyczną grę Saper, w oryginale zwaną Minesweeper. Jako punkt wyjścia obrałem podobne rozwiązanie jak w przypadku gry w kółko i krzyżyk, czyli język C++, bibliotekę SDL2 oraz widok izometryczny.
Postanowiłem w tym roku wziąć udział w Game Off 2020 w serwisie itch.io. Jest to game jam, w którym należy wykonać grę na zadany temat. W tym roku tematem jest: Moonshot.
Znaczenia słowa moonshot:
moonshot thinking
rodzaj myślenia, który ma na celu osiągnięcie czegoś, co powszechnie uważa się za niemożliwe
Gra którą wymyśliłem (z nieocenioną pomocą moich dzieci) polega na wystrzeliwaniu astronauty na księżyc… przy pomocy katapulty 🙂 Zatem mamy tutaj i wystrzelenie na księżyc i coś co powszechnie uważa się za niemożliwe. Grę napisałem w języku Python, wykorzystując bibliotekę PyGame.
W repozytorium github umieściłem kod projektu napisanego w pythonie z użyciem pygame, który jest prostą zabawką nad którą spędziłem kilka godzin programując z dziećmi i pokazując jakie wyzwania napotykamy pracując nad grami komputerowymi. Narzędzie to generuje prosty krajobraz w stylu gier retro:
W poprzednim wpisie pisałem o mojej zabawie z C++ i SDL jako zestawie do programowania gier. W ramach praktyki napisałem swoją wersję gry w Kółko i Krzyżyk, znanej również jako TicTacToe. Link do kodu źródłowego na końcu artykułu, natomiast końcowy efekt wygląda tak:
Jeśli czytaliście moje wcześniejsze posty, wiecie już że co jakiś czas biorę pod lupę różne narzędzia programistyczne do tworzenia gier – biblioteki, frameworki, „silniki”. W ostatnich dniach chodziło mi po głowie przypomnienie sobie dwóch rzeczy – pierwsza z nich to techniki tworzenia gier z widokiem izometrycznym, druga to język c++, którego ostatnio mało używałem, a którego fanem jestem właściwie od początku mojej przygody z programowaniem. Utworzyłem zatem nowy projekt w języku c++ i dołączyłem do niego bibliotekę SDL, która daje duże możliwości w zakresie wyświetlania rzeczy na ekranie. Po stosunkowo niedługim czasie przebijania się przez uroki języka c++ (wskaźniki, zwalnianie pamięci) oraz zakamarków matematyki (przeliczanie współrzędnych 2D -> ISO) wygenerowałem pierwszy izometryczny świat, narazie nieco płaski i niezbyt interesujący, ale stanowić to będzie doskonałą podstawę do dalszych eksperymentów.
Mam chwilowy zastój w projektach i korzystając z tej okazji postanowiłem spróbować napisać jakąś prostą grę w Ionicu z użyciem HTML5 canvas i na bazie tych technologii stworzyć własny framework do pisania mini gierek i napisać jakieś gierki.
W ciągu ostatnich kilka miesięcy przetestowałem mniej lub bardziej dogłębnie kilka bibliotek do tworzenia gier 2d, w celu znalezienia tego optymalnego dla mnie. Najlepsze efekty jak dotąd dawał mi język Lua i framework LÖVE, jednak dziś rolę lidera mojej klasyfikacji objął bezdyskusyjnie Python i biblioteka PyGame.
PyGame daje dużą szybkość uczenia się oraz znikomą ilość problemów związanych z samą biblioteką, zatem mogę się skupić na problemach dotyczących mechaniki mojej gry. Podstawy Pythona oraz tworzenia gier 2d posiadłem już wcześniej, natomiast PyGame ma dobrą dokumentację, łatwo dostępną choćby poprzez wyszukiwarkę Google, więc bez przeszkód na starcie, zacząłem pisać. Oto co udało mi się uzyskać po pierwszych kilku godzinach pisania (mocno przerywanych innymi zajęciami):
Miałem na koncie pierwsze napisane programy i strony www. Dziwnym trafem jako kompletny amator dostałem do napisania stronę klubu sportowego, który rok później został mistrzem polski. W tym momencie chciałbym z całego serca przeprosić tych, którzy po mnie ten serwis poprawiali, albowiem już po paru miesiącach od jego stworzenia poczyniłem taki progres, który pozwolił mi zrozumieć dlaczego napisałem to źle i jak powinienem to napisać poprawnie.
Dłubałem strony www dla ludzi, którzy w internecie dopatrywali się szansy rozwoju ich potransformacyjnych biznesów. . Było również coś co nie dawało mi spokoju, dopóki nie spróbuję: Stworzyć własną grę komputerową.
